παραζιγανεύγω

(διαλ. τ.) αδικώ κάποιον με απάτη, βλάπτω («τ' άλογο τού Ρωτόκριτου τόν παραζιγανεύγει»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + ζιγανεύ(γ)ω «εξαπατώ»].